Vervolg heenreis

 Na de wandeling op Öland hadden we de volgende dag een bezoek aan een glasfabriek (en Outlet ...) in de planning.
Maar ja, de planning was niet slim want vrijdag begonnen de midzomer vrije dagen ... en was de fabriek al 's morgens gesloten.
Omdat in het hele gebied glasfabrieken staan hebben we d eauto gepakt en een rondrit gemaakt. Van de 8 fabrieken waren er al 3 gesloten maar dat stond niet vermeld op hun gezamenlijke website.
Tijdens de rondrit kwamen we om 14:15 uur aan bij een grote Outlet van glasproducten, maar die bleek om 14:00 uur de deuren te hebben dichtgegooid en restte ons het gluren in de etalages. We zagen daar wel mooie dingen en de volgende dag zou de Outlet een paar uur open zijn.

Volgende dag dus weer op pad en toch nog leuk kunnen shoppen.

In een stukje bos waar we Floki vaak uitlieten troffen we op een gedenksteen een tekst van Herman van Veen aan (uiteraard in het Zweeds vertaald): 

Lieveling,

Het leven is als sneeuw

Je kunt het niet bewaren

De troost is dat je er was

uren, maanden, jaren

Na Nybro stond Eksjö op het programma. Een dorpje met een heel oude houten kern (middeleeuws).

We hadden via internet een leuke camperplaats gevonden waar we ook met de caravan konden staan.

's Avonds naar Eksjö waar het nog steeds boven de 30 graden was. Leuk plaatsje maar met een energieke hond toch te warm.

Na Eksjo werd de reis vervolgd naar Tängerdalens Camping in de buurt van Sundberg, waar het Carl Larsson Museum gevestigd is.

De camping was niet een succes. Dat lag niet aan de camping maar aan het feit dat achter ons een caravan stond met een klein blaffertje en Floki er ook wat van kan. Bovendien was de temperatuur te hoog voor een bezoek aan het museum want Floki moest dan in de caravan of de auto blijven.

Het museum moest dus nog even wachten tot een volgende keer en werd de reis vervolgd naar de Hoge Kust (via Jula in Sundvall waar nog even wat "onmisbare" dingen moesten worden gekocht) waar vriendin Christien vorig jaar een camping is gestart.
Een nachtje gebleven en toen door naar Gafsele waar de "rust" wachtte en Floki (en wij) tot ontspanning konden komen.

Op de heenreis was de opstap van de caravan per ongeluk achtergebleven. We moesten ons dus even behelpen met een pallet en een blok hout dat Christien nog had liggen.